" "

"Czekałem na kogoś. Z półzapomnianego snu."

Gdzie kończy się rzeczywistość a zaczyna sen?

"Never recreate from Your memory. Always imagine new places."

Sny mają to do siebie, że kreujemy je sami od początku do końca, wykorzystując widziane miejsca, przeżycia, odcinając się od wpływu rzeczywistości.

A im bardziej złożone światy kreujemy, tym bardziej zacierają się granice między jawą a snem.

"Did you think that you could build a prison of memories to lock her in?"

"Kiedy znajdziemy się na krańcach własnej podświadomości, możemy zatracić poczucie rzeczywistości."

Włam do podświadomości.
Myśl głęboko zakorzeniona w umyśle.

"Musiała zamknąć coś głęboko w sobie. Prawdę, którą kiedyś znała, ale zdecydowała się zapomnieć. Sen stał się jej rzeczywistością.
Wiedziałem, że coś z nią nie tak. Nie potrafiła tego przyznać.
W końcu wyznała mi prawdę.
Zawładnęła nią myśl.
Jedna, prosta myśl, która wszystko zmieniła.
Że nasz świat nie jest prawdziwy.
Że musi się obudzić, by wrócić do rzeczywistości."

Podróżujemy między przestrzeniami i poziomami. 

Gubimy się między nimi.

Wzajemnie przenikające się poziomy.
Zacierające się granice rzeczywistości.
Wspomnienia są tak namacalne, a jednocześnie wciąż mało realne.

Zostawiliśmy swój totem w innym wymiarze.
Zamknęliśmy wszystkie portale.
Żyjemy w innej przestrzeni.
Poza czasem.

Zbudowaliśmy dla siebie cały świat.

Wyśniliśmy swój sen.

Fotografie: Wojtek

My.

...from Venice, with love,

M.